-
1 trafić
глаг.• бить• колотить• попасть• ударить• ударять* * *trafi|ć\trafićony сов. 1. попасть;\trafić do celu попасть в цель; \trafić na imieniny попасть на именины; \trafić na ślad напасть на след; \trafić w sedno попасть в (самую) точку; \trafić w próżnię не найти отклика (отзыва);
\trafić do czyichś rąk попасть в чьй-л. руки, достаться кому-л.;2. na kogo-co наткнуться на кого-что, встретить кого-что;\trafić
па kolegę встретить товарища; \trafić na opór встретить сопротивление;3. (przydarzyć się) постичь, постигнуть (случиться с кем-л.);● \trafić do serca вызвать отклик в сердце (душе);
\trafić do przekonania komuś убедить кого-л.;na chybił \trafićł наугад
* * *trafiony сов.1) попа́стьtrafić do celu — попа́сть в цель
trafić na imieniny — попа́сть на имени́ны
trafić na ślad — напа́сть на след
trafić w sedno — попа́сть в (са́мую) то́чку
trafić w próżnię — не найти́ о́тклика (о́тзыва)
trafić do czyichś rąk — попа́сть в чьи́-л. ру́ки, доста́ться кому́-л.
trafić na kolegę — встре́тить това́рища
trafić na opór — встре́тить сопротивле́ние
3) ( przydarzyć się) пости́чь, пости́гнуть (случиться с кем-л.)•- trafić do przekonania komuś
- na chybił trafił -
2 dosięgnąć
dosięg|nąć\dosięgnąćnął/dosiągł, \dosięgnąćnęła/\dosięgnąćła, \dosięgnąćnięty сов. kogo-czego 1. достать, дотянуться до кого- чего;nie \dosięgnąć ręką не достать рукой;
2. дойти до чего, достичь чего;\dosięgnąć celu достичь пели;
3. попасть (о пуле etc.);● \dosięgnąć wzrokiem (okiem) увидеть, заметить; \dosięgnąćła go kara его постигло наказание;
\dosięgnąćła go śmierć его настигла смерть+2. dojść, osiągnąć 3. trafić
* * *dosięgnął / dosiągł, dosięgnęła / dosięgła, dosięgnięty сов. kogo-czego1) доста́ть, дотяну́ться до кого-чегоnie dosięgnąć ręką — не доста́ть руко́й
2) дойти́ до чего, дости́чь чегоdosięgnąć celu — дости́чь це́ли
3) попа́сть (о пуле и т. п.)•- dosięgnąć okiem
- dosięgła go kara
- dosięgła go śmierćSyn:
См. также в других словарях:
chybić celu — {{/stl 13}}{{stl 7}} wystrzeliwszy, nie trafić w cel, chybić; o pocisku: ominąć cel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kilka razy z rzędu chybił celu. Kula chybiła celu o włos. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… … Słownik języka polskiego
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
cel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} planowy wynik każdego racjonalnego działania; to, do czego się dąży, o co się zabiega : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bliski, realny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chybić — dk VIa, chybićbię, chybićbisz, chyb, chybićbił, chybićbiony chybiać ndk I, chybićam, chybićasz, chybićają, chybićaj, chybićał, chybićany «nie trafić do zamierzonego celu» Broń w jego ręku nigdy nie chybia. Strzelił do niego, ale chybił. Chybiony… … Słownik języka polskiego
celować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, celowaćluję, celowaćluje, celowaćany {{/stl 8}}– wycelować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mierzyć z czegoś (np. broni) do celu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trafiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trafiaćam, trafiaća, trafiaćają, trafiaćany {{/stl 8}}– trafić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, trafiaćfię, trafiaćfi, trafiaćfiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
błądzić — ndk VIa, błądzę, błądzisz, błądź, błądzićdził 1. «chodzić szukając określonego celu, właściwej drogi, wyjścia skąd; chodzić bez celu» Błądzić po lesie, po ulicach nieznanego miasta. Błądzić, nie mogąc trafić do hotelu. Błądzić w ciemnościach.… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
